Nasza Miska – z daleka i bliska

Fasolka po bretońsku – kapitalne danie, na które nie zawsze mamy ochotę, ale jak nas napadnie, to koniec – a przecież nie zawsze mamy po drodze nasz ulubiony bar mleczny, prawda?

Nasz sposób na fasolkę jest następujący: gotujemy wielki garnek, odstawiamy na dzień – dwa, jemy ile dusza zapragnie, a resztę pakujemy w małych porcjach do zamrażarki. W chwilach największej potrzeby lub lenistwa – rozmrażamy i jemy. Czyż może być coś piękniejszego niż talerz parującej fasolki po bretońsku, w szczególności w dzień, w którym naprawdę nie chce nam się gotować?

Składniki:

• 800g fasoli Piękny Jaś albo Piękny Jaś Karłowaty
• 3 cebule
• 3 ząbki czosnku
• 250g kiełbasy podwawelskiej
• 250g wędzonego boczku
• 1,5 kubka przecieru pomidorowego
• 100g koncentratu pomidorowego
• 4 łyżeczki ajwaru
• 2 bardzo duże łyżeczki czerwonego złego (Sambal Oelek)
• 3 szt liści laurowych
• 6 szt ziela angielskiego
• ostra papryka
• słodka papryka
• sól
• pieprz

Fasolę wsypujemy na sitko, dokładnie płuczemy, wrzucamy do garnka, zalewamy wodą do około 2cm nad i odstawiamy na 2h, aby namokła.

Po dwóch godzinach wstawiamy na mały gaz i gotujemy do miękkości.

W między czasie cebule kroimy w krótkie paski, kiełbasę w ćwiartki plasterków, a boczek w kostkę. Wszystko podsmażamy na patelni i odkładamy na bok.

Gdy fasola jest już miękka ale jeszcze lekko twardawa 😉 wlewamy do niej przecier pomidorowy, dorzucamy koncentrat, dodajemy cebulę, kiełbasę i boczek.

Przyprawiamy ajwarem, czerwonym złym, paprykami, solą, pieprzem, dorzucamy liście laurowe i ziele angielskie.

Gotujemy jeszcze przez chwilę, aż fasola stanie się zupełnie miękka.

Można jeść od razu, ale jak to często lepiej bywa lepiej zrobić to dopiero na następny dzień – aby wszystko ładnie się przegryzło.

PS: A propos tytułowego “na otro”. Nasz zaprzyjaźniony azjata, z którym czasem konsultujemy różne rzeczy mówi “kuciak na otro”. Bardzo to lubimy, czasem sami tak mówimy. Nie do niego, rzecz jasna.